گزارش یک مورد قالبگیری قطعه ای جهت بیمار با محدودیت در بازکردن دهان

مقدمه: ساخت پروتزهای دندانی جهت بیماران با محدودیت در بازکردن دهان از مدتها قبل برای دندانپزشکان کاری سخت و در بعضی مواقع غیرممکن بود. این بیماران بنا به دلایل مختلفی دچار این مشکل می شوند که شامل اسکلرودرما، سوختگی ، جراحی ضایعات بدخیم صورت یا به شکلهای مادرزادی میباشد . معرفی بیمار: در این مقاله بیماری که به علت سوختگی در ناحیه صورت دچار محدودیت در باز کردن دهان شده معرفی شده که توسط تکنیک قالبگیری قطعه ای، پروتز متحرک پارسیل کرم کبالت بالا و پایین برای بیمار ساخته شد. روش کار به این شکل میباشد که ابتدا توسط ماده قالبگیری سیلیکونی تراکمی قالب اولیه تهیه شده و کست اولیه توسط گچ پلاستر ریخته میشود. سپس بر روی کست دوعدد تری قطعه ای اختصاص از جنس آکریل سرما سخت در دوطرف کست ساخته میشود و توسط هر کدام به تنهائی قالبگیری نهائی توسط ماده رابربیس انجام میشود ، سپس قالب اول را با گچ استون ریخته و بعد ازسخت شدن خارج نموده تریم می کنیم . و کست تریم شده را داخل قالب دوم سمت مقابل گذاشته و مجدداً گچ استون ریخته میشود و دو نیمه گچ به یکدیگر متصل میشوند و کست نهائی آماده ساخت پروتز نهائی میشود . نتیجه گیری نهایی: در انتها چنانچه بیمار قادر باشد که پروتز ساخته شده را در دهان بدون هیچگونه مشکلی استفاده نماید در حقیقت ما به هدف خودمان رسیده ایم .